Koniec fikcji. Szacowanie marży zakwestionowane przez sąd

Zmiana przepisów wprowadziła niemałą konsternację i wątpliwości jak rozliczać VAT od zaliczek. Pojawiały się nawet głosy, iż w momencie, w którym biuro otrzymuje zaliczkę, a nie zostały jeszcze poniesione żadne koszty w związku z organizacją imprezy,  powinna ona zostać w całości opodatkowana według stawki 23 proc.

Taka interpretacja, choć dla branży zabójcza, nie była wcale jedynie czarnym scenariuszem, bowiem znajdowała podstawę w literalnej wykładni przepisów. Z rozwiązaniem problemu przyszło Ministerstwo Finansów i organy podatkowe, które w indywidualnej decyzji podatkowej ustaliły, że biuro podróży w chwili otrzymania zaliczki powinno oszacować marżę ,jaką zamierza uzyskać z imprezy turystycznej i odprowadzić podatek VAT proporcjonalnie do wysokości wpłaty.

Po ostatecznym rozliczeniu imprezy i ustaleniu marży organizator powinien rozpoznać faktyczny podatek vat i dokonać ewentualnej korekty deklaracji z daty zaliczki. Takie rozwiązanie nie jest dla biur wygodne ani korzystne, ale wprowadziło pewien spokój, bowiem wykluczyło najmniej korzystne interpretacje podatkowe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, dokonując pod koniec listopada kontroli indywidualnej decyzji podatkowej, uchylił ją i dał biurom podróży nadzieję na powrót do starych zasad rozliczania imprez turystycznych.

To rozstrzygnięcie nie stanowi jeszcze podstawy do ostatecznych wniosków i odpowiedzi na pytanie jak winno się VAT rozliczać, ale jest wyraźnym sygnałem jakie jest zapatrywanie sądu na tę sprawę i jakie są wiążące wskazówki dla organu podatkowego do ponownego rozpatrzenia wniosku o interpretację podatkową.

Sędziowie WSA stwierdzili, że wydając interpretację, organ podatkowy nie przeanalizował dostatecznie argumentów przemawiających za powstaniem obowiązku podatkowego dopiero w momencie ustalenia marży, czyli tak jak było do końca 2013 r.

Zdaniem sądu wykładania zastosowana przez organ podatkowy prowadzi do złamania jednej z podstawowych zasad prawa podatkowego a mianowicie zakazu szacowania podstawy opodatkowania. Nie bez znaczenia jest też argument, iż wydana interpretacja prowadziłaby do tego, że korekty deklaracji podatkowej stałyby się dla organizatorów czymś powszechnym i koniecznym do stosowania, a zasadą jest, że korygowanie deklaracji powinno być incydentalne.

Wszystkie powyżej wskazane argumenty sądu są przekonywujące i prowadzą do wniosku, że organy podatkowe będą musiały skorygować swoje stanowisko co może w najbliższym czasie doprowadzić do ustalenia jednej obowiązującej linii wykładni, która, jak się wydaje, może być zbieżna z tą, która obowiązywała przed zmianą przepisów.