OD REDAKCJI - WT 13/211

Sporo rzeczy ma się wtedy na głowie. Deficyt budżetowy, podbój kosmosu, Nobla, brukowce, że nie wspomnę o codziennym układaniu globalnej, geopolitycznej układanki. Praca dość ciężka, przyznajmy. A jednak, jak się okazuje, mimo natłoku tych mniej lub bardziej absorbujących obowiązków udaje się tejże głowie mocarstwa (czytaj: Barackowi Obamie) wpaść nad zalaną ropą Zatokę Meksykańską i zatroszczyć, chociażby słowem, o turystyczną przyszłość regionu. Rzecz to niezwykła i na obszarze polskiej kultury politycznej kompletnie nieznana. Jakoś tak się bowiem na szczeblach władzy naszego lokalnego mocarstwa utarło, że turystycznych kontekstów wydarzeń raczej nie się dostrzega. O turystyce się nie wie, nie mówi, turystyki się nie zna. W końcu jest tyle ważniejszych, godnych decydentów spraw. Zgodnie z tym przekonaniem żaden z nich w trakcie powodzi nie zająknął się nawet na temat konsekwencji tej katastrofy dla naszej branży. Nie wypadało? Zbyt błaha sprawa? A może nie udało się dostrzec kontekstu? Trudno powiedzieć. Jedno jest jednak pewne. Na naszego Obamę jeszcze trochę będziemy musieli poczekać.