VAT w biurze podróży z kasą fiskalną

Podstawą opodatkowania świadczonych usług turystyki nie jest, jak w przypadku ogólnych zasad opodatkowania VAT, obrót, a uzyskana marża. Marżą tą jest różnica między kwotą należności turysty a ceną nabycia towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty (czyli takich, które stanowią składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transportu, zakwaterowania, wyżywienia, ubezpieczenia itp.). Transakcje objęte takim sposobem opodatkowania muszą być ujmowane w prowadzonej w specjalny sposób ewidencji VAT, z podziałem na usługi własne (czyli wykonywane we własnym zakresie przez biuro) i obce, nabyte od innych podatników. Sprzedaż w części obejmującej usługi własne podlega bowiem opodatkowaniu na ogólnych zasadach, czyli od całej wartości obrotu. Opodatkowanie na zasadzie marży skutkuje brakiem możliwości odliczenia podatku należnego z objętych takim sposobem opodatkowania faktur dokumentujących nabycie usług.   

Stawka podatku
Usługi pośrednictwa turystycznego opodatkowane są stawką podstawową 22 proc. (PKWiU 63.30.12). Jeżeli jednak przedmiotem pośrednictwa są usługi świadczone poza Unią Europejską (np. w Egipcie), to należy zastosować preferencyjną stawkę 0 proc. W takim jednak przypadku niezbędne jest posiadanie dokumentacji potwierdzającej ich świadczenie  poza terytorium Wspólnoty. Przepisy nie określają jednak, jaki rodzaj dokumentów ma temu służyć, przyjąć więc należy, że będą to wszelkie, dowolne dokumenty. Szczególną uwagę należy jednak zwrócić, sprzedając klientowi samo ubezpieczenie turystyczne. Usługa tego rodzaju stanowi bowiem usługę pośrednictwa finansowego i należy stosować do niej stawkę ZW. Dla innych sprzedawanych poza usługą turystyczną produktów – biletów lotniczych, autobusowych czy promowych albo rezerwacji noclegów – właściwa jest obniżona stawka podatku 7 proc. Jedynie w przypadku biletów związanych z usługami transportu międzynarodowego obrót z tytułu pośrednictwa podlegał będzie stawce 0 proc. Proszę jednak pamiętać, że jeśli takie usługi wchodzą w skład imprezy turystycznej, to należy stosować stawkę właściwą dla pośrednictwa turystycznego (22 proc.).

Marża, prowizja i kasa fiskalna
Sprzedawane przez pośredników produkty przynoszą dochód w zasadzie na dwa sposoby. Po pierwsze, z marży pobieranej od klienta, a po drugie, z prowizji uzyskiwanej od touroperatora czy  przedsiębiorcy transportowego. W pierwszym przypadku zastosowanie znajdzie wspomniana wyżej metoda opodatkowania marży, w drugim zaś podatkowi będzie podlegała fakturowana przez pośrednika kontrahentowi prowizja za sprzedane usługi.  Oba rodzaje obrotu powinny być ewidencjonowane w całości na kasie fiskalnej. W przypadku opodatkowania marży na wystawianych turystom fakturach, jak również paragonach, nie wykazuje się jednak kwoty należnego podatku VAT. Możliwość skorzystania z obniżonych stawek VAT dotyczy więc jedynie usług wyłączonych z opodatkowania na zasadzie marży, a w więc usług własnych (np. własnego transportu). Problematyczny może być sposób ewidencjonowania takiej sprzedaży na kasie fiskalnej, nie każde urządzenie umożliwia bowiem ewidencjonowanie takiej sprzedaży bez wskazania stawki podatku. Możliwe jest w takim przypadku użycie stawki 0 proc. (tzw. zero techniczne) pod odrębną literą rejestru stawek podatku inną niż stawka 0 proc. przewidziana dla obrotu opodatkowanego tą stawką. Techniczny sposób zaprogramowania takiej opcji w kasie należy jednak do zadań serwisanta, który z pewnością będzie wiedział, jak w danym urządzeniu wprowadzić możliwość wystawiania paragonów VAT-marża. Niestety przepisy techniczne o kasach fiskalnych nie przewidują specyfiki opodatkowania na zasadzie marży.

Podstawa prawna:
• Art. 41, art. 119 Ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 r. nr 54, poz. 535, z późn. zm.).
• § 7 ust. 7 Rozporządzenie Ministra Finansów z 28.11.2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz.U. 2008 r. nr 212, poz. 1338).